آلت جنسی زنانه که مهبل( Vagina ) نامیده میشود، از منفذ مهبلی آغاز میشود، حدود سیزده سانتیمتر به درون بدن ادامه مییابد و به دهانه رحم( Cervix ) میرسد. مهبل از سه لایه بافتی درست شده است. لایهی سطحی آن مخاط نام دارد. لایه دیگر از بافت ماهیچهای درست شده است و بیشتر در یک سوم بیرونی مهبل منقبض میشود. لایهی سوم از بافت پیوندی است و مهبل را به ساختارهای درونی بدن متصل میکند.
آلت جنسی زنانه که مهبل( Vagina ) نامیده میشود، از منفذ مهبلی آغاز میشود، حدود سیزده سانتیمتر به درون بدن ادامه مییابد و به دهانه رحم( Cervix ) میرسد. مهبل از سه لایه بافتی درست شده است. لایهی سطحی آن مخاط نام دارد. لایه دیگر از بافت ماهیچهای درست شده است و بیشتر در یک سوم بیرونی مهبل منقبض میشود. لایهی سوم از بافت پیوندی است و مهبل را به ساختارهای درونی بدن متصل میکند.
مهبل در زمانی که فرد از لحاظ جنسی تحریک نشده است به لولهی پهنی میماند که دیوارههای آن روی هم جمع شده است و برخلاف تصور اغلب زنان و مردان، پیوسته به صورت "سوراخ" باز نیست. در واقع، فضای بالقوه دارد. مهبل به خاطر بافت ماهیچهای خود میتواند منبسط و منقبض شود و هنگام زایمان امکان خروج نوزاد را فراهم سازد یا با هر آلت مردانهای سازش پیدا کند. دیواره درونی مهبل پایانهی عصبی چندانی ندارد. نزدیک 90 درصد پایانههای عصبی نزدیک منفذ مهبل جمع شدهاند. بنابراین، این بخش مهبل از دو سوم پایانی آن حساستر است.
لغزنده کنندهی مهبل
هنگام تهییج جنسی، دیوارهی مهبل با مایع مهبلی پوشیده میشود. دیوارهی مهبل غدهی ترشحی ندارد، اما رگهای خونی موجود در آن در نتیجهی تحریک جنسی از خون پر میشوند و با فشاری که به بافت دیوارهی مهبل وارد میکنند، باعث خروج مایع میان بافتی(مایعی که فضای بین سلولها را پر کرد) به سطح دیوارهی مهبل میشوند. این مایع باعث لغزنده شدن سطح مهبل و آسانتر شدن وارد شدن آلت مردانه در آن میشود. بدون این لغزنده کنندهی طبیعی، عمل جنسی دردناک خواهد بود.
گاهی به علت جسمی یا احساسی این مایع به مقدار کافی آزاد نمیشود. کمبود هورمون یا عفونت مهبل میتواند به این مشکل بینجامد. گاهی زنانی که از قرصهای ضد بارداری استفاده می کنند، به این مشکل دچار میشوند؛ این قرصها مقدار زیادی هورمون پروژسترون دارند. زن و مردی که رابطهی احساسی خوبی با هم ندارند، ممکن است با این مشکل رو به رو شوند. البته میزان مایع مهبلی با افزایش سن کاهش مییابد و نباید عوامل جسمی یا روحی را در آن موثر دانست.
بدن پس از یائسگی به میزان اندکی هورمون استروژن تولید میکند. این امر باعث نازک شدن دیوارهی مهبل میشود. همچنین، مهبل کوچکتر و کم عمقتر می شود و زمان بیشتری طول میکشد تا مایع مهبلی به اندازهی کافی تولید شود یا تولید آن کاهش مییابد. با مشورت با پزشک که ممکن است به تجویز هورمون بینجامد، میتوان این مشکلات را تا اندازهای کاهش داد.
ورزشهای پس از زایمان
گاهی مهبل پس از زایمان بخشی از قوام ماهیچهای خود را از دست میدهد و احساس میشود که شلتر و بزرگتر شده است. این وضعیت باعث میشود برخی زنها هنگام عمل جنسی احساس لذت کمتری میکنند. مرد نیز ممکن است احساس کند دیوراهی مهبل به خوبی آلت تناسلیاش را در بر نمیگیرد. با انجام ورزشهای ویژهای میتوان ماهیچههای دیواره مهبل را تقویت کرد. زن باید ماهیچههایی را که برای توقف جریان ادرار به کار میروند، چند بار و برای 3 تا 5 ثانیه به حالت منقبض نگه دارد. این ورزش باید در طول روز چند بار انجام شود و میتوان آن را هنگام عمل جنسی نیز انجام داد.